نرخ رشد جمعيت تايلند در سال 2009 معادل با 64 صدم درصد گزارش شده است. از لحاظ نژادي، تايلند شامل نژادهاي سيامي، لائو، چيني و ملايو است. نژاد تاي حدود ۸۰ درصد جمعيت اين كشور را تشكيل مي دهد. چيني ها ۱۰ درصد، ملايوها ۵ درصد و اقليت هاي قومي شامل لائوسي ها، ويتنامي ها و كامبوجي ها نیز در رده هاي بعدي قرار دارند.
زبان تايي زبان رسمي و ملي تايلند است. گرچه زبان انگليسي به عنوان زبان دوم در اين كشور نامیده شده ولی فقط تعداد معدودی از مردم قادرند به این زبان تکلم کنند.
مذهب رسمي اين كشور بودايي است كه ۹۰ درصد مردم پيرو آن هستند. مقام عالي بوديسم تايلند، انجمن بودائيان است كه در سال ۱۹۴۳ بنيانگذاري شده و تحت امر پادشاه است. این انجمن حدود 5000 نفر عضو دارد.
آمار دقیقی از جمعیت مسلمانان وجود ندارد و از ۶ درصد تا 15 در صد کل جمعیت نقل می شود. اكثريت آنـها در استان هاي جنوبي و مابقي در پايتخت زندگی می کنند. مسلمانان ساكن استان هاي جنوبي كشور در مجاورت مالزي و از قوم ملايو بوده و زبان آنها ملايويي است. مذهب تشيع در سال ۱۶۰۱ ميلادي توسط يك بازرگان ايراني بنام شيخ احمد قمي كه به تايلند مهاجرت كرده بود به اين كشور وارد شد. وي در قرن هفدهم ميلادي از قم به آيوتايا، پايتخت سرزمين سيام رفت و پس از چندي به مقام مشاورت پادشاه رسيد. وی سپس به مقام وزارت كشور، دارایي، گمرك و در نهايت وزارت امورخارجه نائل شد. شایان ذکر است كه در تاريخ سيام این تنها موردی بوده است كه يك بيگانه تا این حد ترقي مقام يافته است. موقعيت وي پس از وصلت با يكي از دختران خاندان شاهي تثبيت شد. نژاد بوناک در این کشور از نسل ایشان هستند. شيخ احمد در سن هشتاد سالگي در آيوتايا وفات يافت و در همانجا به خاك سپرده شد.
