نخست وزیر تایلند اعلام کرده است که در تاریخ دوم ژانویه انتخابات برگزار میشود اما مخالفانش در خیابانهای بانکوک میخواهند این پروسه را ناکام بگذارند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیمون مونتلیک در گزارشی برای نشریه کریستن ساینس مانیتور به پنج سوال اساسی درخصوص نآرامیهای تایلند پاسخ داده و مینویسد: «یینگلاک شیناواترا، نخست وزیر تایلند که با اعتراضات گسترده خیابانی رو به رو شده، اعلام کرد که انتخابات زودهنگام در فوریه 2014 برگزار خواهد شد که البته گفته میشود خود او میتواند به راحتی در آن پیروز شود. اما تصمیم او برای برگزاری یک انتخابات دیگر، نتوانسته است به ناآرامی سیاسی در این کشور که متحد آمریکا و دومین اقتصاد بزرگ آسیای جنوبی شرقی است، پایان دهد.
معترضان در همین راستا سعی کردند از ثبت نام کاندیداهای انتخابات پیش روجلوگیری کنند. روز پنجشنبه در درگیری پلیس ومعترضان دو تن کشته و تعداد زیادی زخمی شدند. پس از آن کمیسیون انتخابات این کشور خواستار تعویق در برگزاری انتخابات شد.
رئیس ارتش تایلند که در سال 2006 یک کودتا انجام داد، از طرفین خواسته است تا آرامش خود را حفظ کنند اما تاکنون احتمال دخالت ارتش برای پایان دادن به این بحران را رد نکرده است. جنبش اعتراض تایلند متعهد شده است که کمپین مبارزاتی خود را در سال 2014 نیز ادامه دهد.
1.چه چیزی جرقه آخرین اعتراضات را زد و معترضان خواستار چه چیزی هستند؟
پس از اینکه حزب حاکم در ماه نوامبر سعی کرد تا یک لایحه عفو را برای کسانی که در خشونتهای سیاسی در هفت سال گذشته شرکت داشتهاند تصویب کند، اعتراضات آغاز شد. طبق این لایحه، تاکسین شیناواترا، نخست وزیر پیشین و برادر بزرگ یینگلاک نیز تبرئه میشد.
رقبای سیاسی و برخی از حامیان دولت این لایحه را نوعی لاپوشانی خواندند. گروههای حقوق بشر نیز عنوان کردند که سیاستمداران و نیروهای امنیتی میخواهند از زیر باراشتباهات گذشته خود شانه خالی کنند و اینکه این عفو حاکمیت قانون در تایلند را نقض میکند.
هرچند که این لایحه توسط مجلس علیای پارلمان تایلند رد شد، اما مخالفان دولت، آماده سازماندهی اعتراض در بانکوک شدند تا یینگلاک شیناواترا را سرنگون کنند.
پیوستن حدود 200 هزار نفر به تظاهرات خیابانی، به اقداماتی همچون تسخیر ساختمانهای وزارتخانههای دولت منتهی شد. در این بین سوتهپ تائوگسوبان، معاون پیشین نخست وزیر تایلند که رهبر مخالفان شده است از پلیس و دیگر کارمندان دولتی خواست تا از دستورات دولت یینگلاک سرپیچی کنند.
سوتهپ که خود با اتهامات سرکوب خونین حامیان تاکسین در سال 2010 رو به رو است، از یینگلاک میخواهد تا کناره گیری کرده و اجازه دهد تا یک شورای غیر منتخب قدرت را در دست گرفته و سیستم انتخاباتی تایلند را اصلاح کند. سوتهپ همچنین تاکسین را به نقض دموکراسی با خرید رای متهم کرد.
2. چرا خانواده شیناواترا اینقدر مورد انتقاد است؟
تاکسین که پیشتر یک سرهنگ پلیس بود، در دهه 90 میلادی توانست با فعالیت در زمیه مخابرات ثروتمند شود و حزب سیاسی او نیز در سال 2001 برنده انتخابات شد. او اولین نخست وزیر تایلند بود که یک دوره کامل خدمت کرد زیرا بیثبات دولتهای ائتلافی در تایلند یک هنجار است.
هرچه نفوذ تاکسین بیشتر میشد، خانوادههای قدیمی ثروتمند و نخبههای سلطنت طلب عقب میکشیدند. دوره نخست وزیری تاکسین سرشار از رسواییهای فساد و به کارگیری روشهای خشونت بار برای سرکوب مواد مخدر بود. اما سیاستهای او به ویژه در شمال شرق تایلند که یک سوم رای دهندگان در آنجا زندگی میکنند، حامیانی به دست آورد.
ارتش تایلند در میان اعتراضات سال 2006 با یک کودتا قدرت را در دست گرفته و یک دادگاه قانون اساسی، حزب تاکسین را منحل کرد. اما متحدان او در انتخاباتهای پس از آن شرکت کرده و در همگی نیز پیروز شدند.
این در حالی است که حزب دموکرات سوتهپ که در انتخابات آینده شرکت نخواهد کرد، از سال 1992 در هیچ انتخاباتی پیروز نشده است.
اما یینگلاک نیز در سال 2011 به روشنی در همان مسیر برادرش به مبارزه پرداخت. منتقدان او معتقدند که شیناواتراها یک دودمان مفسد و رابطه گرا تشکیل دادهاند.
3.معترضان نماینده چه قشری از جامعه تایلند هستند؟
معترضان تایلند از طبقههای متوسط بانکوک، مواضع دموکراتها در جنوب این کشور و عناصر بروکراسی خواه هستند، که البته در این کشور آنها اقلیت هستند.
برخلاف اعتراضات سال 2010 که در آن فعالان حامی تاکسین در شمال شرق تایلند به ساختمانهای شهرداری حمله کرده و جادهها را مسدود کردند، اعتراضات تازه از پایتخت فراتر نرفته است.
این اعتراضات در شمال و شمال شرقی تایلند هواداری ندارد و این نشاندهنده تفاوت فاحش شمال و جنوب این کشور و تقسیمات شهری روستایی است که مدتها در سیاست انتخاباتی، یک فاکتور محسوب میشود.
4. نقش سلطنت مشروطه تایلند در این بحران چیست؟
شاه بهومیبول آدولیادج، در گذشته چه از طریق سیستم و چه از طریق نفوذ پشت پرده، بحرانهای سیاسی را فیصله داده است، اما سلامت رو به افول و عدم دخالتش در امور سیاسی تایلند، هرگونه دخالت در این بحران را دور از ذهن جلوه میدهد.
معترضان همچنین به شاه تایلند متوسل شده و با چسباندن عنوان سلطنت طلب بر خود، تاکسین را به بیعهدی به سلطنت و شاه متهم میکنند. تاکسین اما بارها این ادعا را تکذیب کرده است. پادشاه تایلند در سال 1946 به سلطنت رسید.
به دلیل وجود قوانین سختگیرانه افترا در تایلند، انتقاد عمومی از شاه و خانوادهاش ممنوع است. اما این ممنوعیت در حال کم رنگ شدن است. هرچند که برخی از متحدان تاکسین تمایلات جمهوری خواهانه دارند اما یینگلاک هیچ تلاشی برای مقابله با شاه تایلند اتخاذ نکرده است.
5. آیا این احتمال وجود دارد که این جنبش اعتراضی به تغییرات عمده در تایلند منجر شود؟
موضع ضد دموکراسی این جنبش برای بسیاری از مردم تایلند غیرقابل قبول است، پس ممکن است هر اقدامی که باعث توقف روند حاکمیت دموکراسی شود، به هرج ومرج در این کشور بیانجامد. اما از طرف دیگر بسیاری از معترضان از یک کودتا که یینگلاک، خانواده و متحدانش را سرنگون کند، حمایت میکنند.
با وجود اظهارات مبهم پرایوت چان اوچا، رئیس ارتش تایلند، مشخص است که ارتش نسبت به دخالت در این درگیری سیاسی بیمیل است.
در کل هرچند ممکن است یک تمرکز پایدار بر فساد و مدیریت خوب که فراتر از تثبیت و تعلق به خانواده شیناواترا است پدید آمده و به یک نیروی قوی تبدیل شود اما این اتفاق تحت ریاست فعلی جنبش اعتراضی رخ نخواهد داد.»